U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Vesne Popović, predsednika veća, Božidara Vujičića i Lidije Đukić, članova veća, u parnici tužilaca maloletnog AA, maloletne BB, maloletne VV, svih ih ..., koje zastupa zakonski zastupnik majka i tužilja GG iz ..., tužilaca DD i ĐĐ, oboje iz ..., koje sve zastupa punomoćnik Dragan Todorović, advokat iz ..., protiv tuženog EE iz ..., koga zastupa punomoćnik Savo Dobranić, advokat iz ..., radi zaštite od nasilja u porodici, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 8/18 od 10.01.2018. godine, u sednici veća od 19.04.2018. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 8/18 od 10.01.2018. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Kikindi P2 103/17 od 20.11.2017. godine, određena je mera zaštite od nasilja u porodici, pa je zabranjeno tuženom da se približava tužiocima i mestu njihovog stanovanja u ... u ulici ... ... na udaljenosti manjoj od 50 metara i nalaženo je tuženom uzdržavanje od tog prilaska. Zabranjeno je tuženom da na bilo koji način ugrožava lični i telesni integritet tužilaca svakim grubim, drskim i zlonamernim ponašanjem i nalaže se tuženom da se uzdrži od takvog ponašanja. Odbijen je deo tužbenog zahteva da se prema tuženom izrekne mera zaštite od nasilja u porodici zabranom prilaska mestu rada tužilaca GG i DD, oboje iz ... . Određeno je da će izrečena mera zaštite od nasilja u porodici važiti godinu dana i da može biti produžena ukoliko ne prestanu uzroci zbog kojih je određena. Žalba na presudu ne zadržava njeno izvršenje, a svaka stranka snosi svoje troškove.

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 8/18 od 10.01.2018. godine, žalba tuženog je odbijena, a presuda Osnovnog suda u Kikindi P2 103/17 od 20.11.2017. godine je potvrđena u pobijanom delu izreke.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu na osnovu člana 408. ZPP (''Službeni glasnik RS'' 72/11 i 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da je tuženikova revizija neosnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju ovaj sud pazi po službenoj dužnosti, a tuženi, iako se u reviziji poziva na bitne povrede odredaba parničnog postupka, ne ukazuje ni na jednu konkretnu povredu koja bi mogla biti osnov za izjavljivanje revizije po članu 407. ZPP.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, presudom Osnovnog suda u Kikindi P2 494/15 od 25.08.2016. godine protiv tuženog su u parničnom postupku određene mere zaštite od nasilja u porodici i zabranjeno je da se tužiocima približava na udaljenosti manjoj od 50 metara i na toj istoj udaljenosti izrečena je mera zabrane prilaska mestu njihovog stanovanja i mestu rada kao i mera zabrane svakog drskog, bezobzirnog i zlonamernog ponašanja prema tužiocima GG i DD. Ova presuda je potvrđena presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 604/16 od 28.10.2016. godine. Pravnosnažnom presudom Osnovnog suda u Kikindi K 49/17 od 11.04.2017. godine tuženi je oglašen krivim zbog krivičnog dela nasilje u porodici iz člana 194. stav 5. KZ i izrečena mu je uslovna osuda i utvrđena kazna zatvora u trajanju od tri meseca sa rokom proveravanja od jedne godine. U periodu od 25. avgusta 2016. godine do 25. avgusta 2017. godine protiv tuženog je podneto 11 prijava Policijskoj upravi ... , a u tim prijavama su se uglavnom opisivali događaji u kojima tuženi dolazi ili prati tužilju GG ili prolazi ispred zgrade u kojoj tužioci žive kojom prilikom im maše i dobacuje. Tužioci su do 15.07.2017. godine živeli u ... u ulici ... broj ..., a od tog datuma su se preselili na novu adresu u ulicu ... broj ..., dok tuženi živi u ulici ... broj ..., a ta ulica nije u blizini mesta stanovanja tužilaca. S obzirom da je i organ starateljstva u postupku izrazio mišljenje da je tuženi nastavio da manifestuje ranije ponašanje i pored već izrečenih mera zaštite koje se s obzirom na kontinuirano praćenje istih osoba može tretirati i kao proganjanje s tim u vezi je predložio kao svrsishodno produženje mere zaštite od nasilja u porodici, nižestepeni sudovi su i odlučili na način kako je to navedeno.

Tuženi je suprug tužilje ĐĐ, otac tužilji GG, tast tužiocu DD i deda ostalim maloletnim tužiocima. Otuda se radi o članovima porodice iz člana 197. stav 3. u vezi stava 1. Porodičnog zakona. Isti član u stavu 1. kao nasilje u porodici tretira i ugrožavanje spokojstva drugog člana porodice. Iz činjenica utvrđenih u nižestepenim postupcima proizilazi da je u odnosu na tuženog najpre u parničnom postupku određena mera zaštite od nasilja u porodici koja se u osnovi svodila na zabranu tuženiku prilaska tužiocima. Tuženi tu zabranu nije poštovao zbog čega je protiv njega vođen i krivični postupak i on pravnosnažno krivičnom presudom osuđen za krivično delo nasilje u porodici iz člana 194. stav 5. čija se radnja u osnovi sastoji upravo u nepoštovanju mere zaštite od nasilja u porodici koja je izrečena u parničnom postupku. Iz činjenica utvrđenih u nižestepenom postupku proizilazi da tužilac i dalje pokušava da uspostavi kontakt sa članovima porodice, pre svega sa unucima, a pošto oni to ne žele na taj način se ugrožava njihovo spokojstvo. Samim tim su i dalje prisutni razlozi za određivanje mere zaštite od nasilja u porodici kako su to odlučili nižestepeni sudovi, s tim što nije bilo moguće da se ranije izrečena mera produži s obzirom da je u međuvremenu rok njenog važenja istekao.

Kada se navedeno ima u vidu onda se ne mogu prihvatiti stavovi iz revizije da je tužba morala biti odbačena kao nerazumljiva, da u postupku nije utvrđeno koje je on radnje preduzeo prema tužiocima a koje se mogu tretirati kao nasilje i da je ceo postupak protiv njega posledica postupanja njegovog zeta DD, a koji je savetnik načelnika MUP-a ... . Po članu 12. Porodičnog zakona organu starateljstva je u poslovima zaštite porodice poverena posebna i značajna uloga, a taj organ je u ovom postupku, uzevši u obzir sve što je navedeno, a što je i taj organ utvrdio kroz dugogodišnje praćenje porodice, našao da ponašanje tuženog zbog svog kontinuiteta ima karakter proganjanja, što su nižestepeni sudovi s pravom i uvažili.

Sve su to razlozi zbog kojih je i odlučeno kao u izreci na osnovu člana 414. stav 1. ZPP.

Predsednik veća sudija

Vesna Popović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić