Presudom Apelacionog suda u Nišu Kž1 291/2019 od 12.06.2019.godine delimično su usvojene žalbe branilaca okrivljenog AA, pa je preinačena presuda Osnovnog suda u Boru K.255/17 od 20.12.2018.godine u pogledu pravne ocene dela i odluke o krivičnoj sankciji, tako što je Apelacioni sud u Nišu radnje za koje je okrivljeni AA oglašen krivim prvostepenom presudom pravno kvalifikovao kao produženo krivično delo sprečavanje službenog lica u vršenju službene radnje iz člana 322. stav 3. u vezi stava 2. i 1. u vezi člana 61. KZ i osudio ga je na kaznu zatvora u trajanju od 10 (deset) meseci, dok su u preostalom delu žalbe branilaca okrivljenog odbijene kao neosnovane i prvostepena presuda je u nepreinačenom delu potvrđena.

Protiv navedenih pravnosnažnih presuda zahtev za zaštitu zakonitosti podneo je branilac okrivljenog AA - advokat Nemanja Vasiljević, zbog povrede krivičnog zakona iz člana 439. tačka 1) ZKP, sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud usvoji podneti zahtev, te da ukine prvostepenu i drugostepenu odluku i predmet vrati na ponovno suđenje prvostepenom ili drugostepenom sudu ili da preinači samo drugostepenu presudu i okrivljenog oslobodi od optužbe za krivično delo za koje je oglašen krivim, kao i da branioca obavesti o sednici veća.

Vrhovni kasacioni sud je dostavio primerak zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkom javnom tužiocu shodno odredbi člana 488. stav 1. ZKP, te je u sednici veća koju je održao u smislu člana 490. ZKP, bez obaveštavanja Republičkog javnog tužioca i branioca okrivljenog, smatrajući da njihovo prisustvo nije od značaja za donošenje odluke (član 488. stav 2. ZKP), razmotrio spise predmeta i pravnosnažne presude protiv kojih je zahtev za zaštitu zakonitosti podnet, pa je, nakon ocene navoda iznetih u zahtevu, našao:

Zahtev za zaštitu zakonitosti je neosnovan.

Ukazujući na povredu krivičnog zakona iz člana 439. tačka 1) ZKP, branilac okrivljenog AA u podnetom zahtevu ističe da delo za koje je okrivljeni pravnosnažno oglašen krivim i osuđen nije krivično delo, obzirom da u njegovim radnjama opisanim u izreci prvostepene presude, a koje radnje je drugostepeni sud pravno kvalifikovao kao produženo krivično delo sprečavanje službenog lica u vršenju službene radnje iz člana 322. stav 3. u vezi stava 2. i 1. u vezi člana 61. KZ, nema elemenata bića tog krivičnog dela. Naime, kako po stavu branioca okrivljeni prema policijskim službenicima BB i GG nije upotrebio silu i nije im upućivao pretnju, niti je sa umišljajem naneo laku telesnu povredu policijskom službeniku BB, već je automobilom napustio lice mesta, a da za to nije imao odobrenje od policijskih službenika, to se može raditi samo o prekršaju iz člana 166. stav 1. Zakona o bezbednosti saobraćaja, dok u odnosu na drugi događaj nema ni elemenata prekršaja, obzirom da okrivljeni nije upućivao nikakvu pretnju policijskim službenicima DD i VV i prema njima nije primenio aktivnu silu, niti je umišljajno naneo lake telesne povrede policijskom službeniku VV, već je okrivljeni, zbog preterane upotrebe sile prema njemu od strane policijskih službenika, samo pokušao da se otrgne i zaštiti, dakle pružao je pasivni otpor i policijski službenici su njemu naneli lake telesne povrede.

Izneti navodi zahteva za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog se, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, ne mogu prihvatiti kao osnovani, iz sledećih razloga:

Osnovni oblik krivičnog dela sprečavanje službenog lica u vršenju službene radnje iz člana 322. stav 1. Krivičnog zakonika („Službeni glasnik RS“, broj 72/2009 od 03.09.2009.godine, sa stupanjem na snagu dana 11.09.2009. godine), koji je važio u vreme izvršenja krivičnog dela i u vreme donošenja pobijanih pravnosnažnih presuda, čini onaj ko silom ili pretnjom da će neposredno upotrebiti silu spreči službeno lice u vršenju službene radnje koju preduzima u okviru svojih ovlašćenja ili ga na isti način prinudi na vršenje službene radnje. Stavovima 2. i 3. ovog člana propisani su teži oblici ovog krivičnog dela i to stavom 2. ako prilikom izvršenja dela iz stava 1. ovog člana učinilac uvredi ili zlostavi službeno lice ili mu nanese laku telesnu povredu ili preti upotrebom oružja, a stavom 3. ko delo iz stava 1. i 2. ovog člana učini prema službenom licu u vršenju poslova javne ili državne bezbednosti ili dužnosti čuvanja javnog reda i mira, sprečavanja ili otkrivanja krivičnog dela, hvatanja učinioca krivičnog dela ili čuvanja lica lišenog slobode.

Imajući u vidu citirani zakonski opis bića krivičnog dela sprečavanje službenog lica u vršenju službene radnje iz člana 322. KZ, to, po nalaženju ovoga suda, iz činjeničnog opisa krivičnog dela utvrđenog u izreci prvostepene presude, jasno i nedvosmisleno proizilazi da se u opisanim radnjama okrivljenog AA stiču sva bitna zakonska obeležja produženog krivičnog dela sprečavanje službenog lica u vršenju službene radnje iz člana 322. stav 3. u vezi stava 2. i 1. u vezi člana 61. KZ izvršenog na štetu policijskih službenika PU ... BB, GG, DD i VV, a za koje krivično delo je okrivljeni AA u ovom krivičnom postupku pravnosnažno oglašen krivim, pa su stoga suprotni navodi branioca okrivljenog kojima se ukazuje na povredu krivičnog zakona iz člana 439. tačka 1) ZKP ocenjeni kao neosnovani.

Ovo sa razloga jer, suprotno navodima branioca okrivljenog, po nalaženju Vrhovnog kasacionog suda, izreka pravnosnažne presude sadrži opis radnje izvršenja predmetnog krivičnog dela, a koja se sastoji u sprečavanju, odnosno pokušaju sprečavanja službenih lica u vršenju službene radnje koju su preduzeli u okviru svojih ovlašćenja i to u konkretnom slučaju u okviru poslova javne bezbednosti i dužnosti čuvanja javnog reda i mira, pri čemu je kod oba krivična dela koja su ušla u sastav produženog krivičnog dela jasno opisana upotreba sile od strane okrivljenog AA prema ovlašćenim službenim licima koja je upravljena na sprečavanje službenih lica u vršenju službene radnje u okviru poslova javne bezbednosti i dužnosti čuvanja javnog reda i mira.

Naime, u izreci pravnosnažne presude bliže je opisana upotreba motorne sile prema policijskim službenicima PU ... BB i GG koji su preduzimali službenu radnju pregleda lica, predmeta i vozila i to na taj način što je okrivljeni putničko motorno vozilo kojim je upravljao i sa kojim je zaustavljen pokrenuo i tom prilikom bočnom levom stranom vozila udario policijskog službenika oštećenog BB u predelu desne noge sa spoljne strane iznad kolena i napustio lice mesta, a opisana je i upotreba sile prema policijskim službenicima DD i VV koji su preduzimali službenu radnju policijskog hapšenja okrivljenog i to na taj način što je okrivljeni istima zadavao udarce nogom, pri čemu je opisana i kvalifikatorna okolnost težeg oblika krivičnog dela iz člana 322. stav 2. KZ - nanošenje lakih telesnih povreda službenim licima BB i VV prilikom izvršenja osnovnog oblika dela iz stava 1. člana 322. KZ.

Sa iznetih razloga, nalazeći da pobijanim presudama nije učinjena povreda krivičnog zakona iz člana 439. tačka 1) ZKP, na koju se neosnovano ukazuje zahtevom za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog AA - advokata Nemanje Vasiljevića, to je Vrhovni kasacioni sud na osnovu člana 491. stav 1. ZKP navedeni zahtev branioca okrivljenog odbio kao neosnovan.

Zapisničar-savetnik                                                                                                              Predsednik veća-sudija,

Snežana Lazin,s.r.                                                                                                                   Nevenka Važić,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić