Republika Srbija
VRHOVNI SUD SRBIJE
Kž III 12/05
10.03.2006. godina
Beograd

U IME NARODA

 

Vrhovni sud Srbije u Beogradu, kao sud trećeg stepena, u veću sastavljenom od sudija Janka Lazarevića, predsednika veća, Predraga Gligorijevića, Sonje Manojlović, Milene Inić – Drecun, Bate Cvetkovića, Miroslava Cvetkovića i Nikole Mićunovića, članova veća, sa savetnikom Jolan Madaras, zapisničarem, u krivičnom predmetu optuženog AA, zbog krivičnog dela teški slučajevi razbojničke krađe i razbojništva iz člana 169. stav 2. u vezi člana 168. stav 2. KZ RS i kriv. dela krađe iz člana 165. stav 1. KZ RS, koga brani AB, advokat, odlučujući o žalbama optuženog i branioca izjavljenim protiv presude Vrhovnog suda Srbije Kž.I broj 49/05 od 11.4.2005. godine, u sednici veća održanoj u smislu člana 375. ZKP dana 10. marta 2006. godine, doneo je

 

P R E S U D U

 

ODBIJAJU SE kao neosnovane žalbe optuženog AA i njegovog branioca i presuda Vrhovnog suda Srbije u Beogradu Kž.I broj 49/05 od 11. aprila 2005. godine POTVRĐUJE.

 

O b r a z l o ž e nj e

 

Presudom Okružnog suda u Subotici K. broj 26/03 od 9.2.2004. godine oglašen je krivim optuženi AA, zbog krivičnog dela teški slučajevi razbojničke krađe i razbojništva iz člana 169. stav 2. u vezi člana 168. stav 1. KZ RS, za koje mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od 40 godina, i zbog krivičnog dela krađe iz člana 165. stav 1. Krivičnog zakona Republike Srbije, za koje mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od 6 meseci, zatim uzimanjem kao utvrđene kazne zatvora po presudi Okružnog suda u Subotici K. broj 69/01 od 18.12.2001. godine u trajanju od 1 godine i po presudi Opštinskog suda u Subotici Kv. 96/03 od 3.6.2003. godine od 5 meseci, zatim opozivom uslovne osude iz presude Opštinskog suda u Subotici K. broj 198/02 od 23.4.2002. godine, optuženi je osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 40 godina, u koju mu je uračunato vreme provedeno u pritvoru od 14.9. do 2.11.1998. godine, i od 21.2.2003. godine pa nadalje.

 

Istom presudom optuženi BB je oglašen krivim zbog kriv. dela prikrivanja iz člana 184. stav 2. KZ RS i osuđen je na novčanu kaznu u iznosu od 50.000,00 dinara.

 

Istom presudom, od optuženog AA je oduzeto 1.800 EUR, mobilni telefon "___", patike, donji deo trenerke a od optuženog BB je oduzeta karoserija putničkog vozila "__"'.

 

Optuženi AA je obavezan na plaćanje oštećenoj VV po imovinsko-pravnom zahtevu iznosa od 901.382,00 dinara a sa viškom imovinsko-pravnog zahteva je oštećena upućena na parnicu, a optuženi je obavezan i na plaćanje oštećenom GG iznosa od 150.000,00 dinara.

 

Optužen su obavezani na plaćanja troškova krivičnog postupka i paušala.

 

Presudom Vrhovnog suda Srbije Kž.I broj 49/05 od 11.4.2005. godine su odbijene kao neosnovane žalbe optuženog AA, njegovog branioca i branioca optuženog BB i presuda Okružnog suda u Subotici K. broj 26/03 od 9.2.2004. godine je potvrđena.

 

Protiv drugostepene presude Vrhovnog suda Srbije, žalbe su izjavili:

 

- optuženi AA, lično, bez navođenja zakonskog osnova za podnošenje žalbe i predloženo je, da se drugostepena presuda ukine i predmet vrati na ponovno odlučivanje. U žalbi je dat predlog, da se optuženi i branilac obaveste o sednici veća suda trećeg stepena u smislu člana 375. ZKP;

 

- branilac optuženog, bez istaknutog zakonskog osnova podnošenja žalbe, sa navođenjem, da se u svemu "podržava" žalba podneta protiv prvostepene presude (a koja je bila izjavljena zbog bitne povrede odredaba krivičnog postupka, pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, povrede krivičnog zakona i odluke o kazni). U žalbi je predloženo, da se ukine i prvostepena i drugostepena presuda i predmet vrati prvostepenom sudu na ponovno suđenje.

 

Republički javni tužilac u Beogradu dopisom Ktr.broj 1731/05 od 2.9.2005. godine je predložio da se odbiju kao neosnovane izjavljene žalbe optuženog AA i njegovog branioca i da se drugostepena presuda potvrdi.

 

Vrhovni sud Srbije odlučujući u trećem stepenu, održao je sednicu veća u smislu člana 375. ZKP u odsutnosti uredno obaveštenog Republičkog javnog tužioca, u prisustvu optuženog i branioca, razmotrio je spise predmeta zajedno sa drugostepenom presudom i nakon ocene navoda i predloga iz žalbi, pismenog predloga Republičkog javnog tužioca i objašnjenja datih na sednici veća, našao:

 

Pobijana presuda ne sadrži bitne povrede odredaba krivičnog postupka, niti povrede krivičnog zakona, na koje žalbeni sud pazi po službenoj dužnosti u smislu člana 380. stav 1. tač. 1. i 2. ZKP.

 

U izjavljenoj žalbi, branilac navodi, da "podržava" podnetu žalbu na prvostepenu presudu, međutim po sadržini, žalba na drugostepenu presudu ne sadrži navođenja u vezi eventualnih povreda odredaba krivičnog postupka, povrede iznete u žalbi optuženog, koje se odnose na postupak istrage, ukoliko bi i postojale, ne bi činile povrede iz člana 368. stav 1. i 2. ZKP, jer nisu bile od uticaja na pravilno donošenje presude, pa je Vrhovni sud u ovom postupku ispitivanja u vezi sa odredbama ZKP ograničio na napred izneto, po službenoj dužnosti.

 

Izjavljene žalbe i optuženog i branioca, po sadržini u najvećem delu pobijaju utvrđeno činjeničnog stanje u prvostepenoj presudi, a koje je drugostepenom presudom u potpunosti potvrđeno.

 

Po nalaženju Vrhovnog suda, kao suda trećeg stepena, odlučne činjenice izvršenog krivičnog dela teškog slučaja razbojništva od strane optuženog AA su pravilno i potpuno utvrđene u prvostepenoj presudi, da je optuženi u nameri pribavljanja sebi protivpravno imovinske koristi upotrebio silu prema oštećenom pokojnom DD, prišavši zaustavljenom putničkom vozilu oštećenog aktivirao pištolj za ubijanje stoke nanevši mu razdorno nagnječnu ranu sa prelomom jagodične kosti ubodnim kanalom ispod oka koje je iscurelo, istom zadao više udaraca po glavi, što je sve dovelo do smrti oštećenog, zatim oštećenog sa istim vozilom prevezao do ___ šume, iskopao jamu, zatrpao, zatim putničko vozilo prodao optuženom BB za 3.500 EUR, prisvojio novac od 400 EUR i mobilni telefon sa karticom.

 

Takođe su potpuno i pravilno utvrđene odlučne činjenice o oduzimanju putničkog vozila marke "__" vlasništva GG u vrednosti od 15.000 dinara u nameri prisvajanja protivpravne imovinske koristi.

 

U drugostepenoj presudi, sud je pravilno ocenio navode izjavljenih žalbi optuženog i branioca (koji se ponavljaju i u ovom postupku), da mesto izvršenja krivičnog dela je pravilno označeno "na putu koji kroz Suboticu vodi od državnog graničnog prelaza Kelebija prema Beogradu" jer je krivično delo izvršeno na pomenutoj relaciji puta, i tokom postupka se nije mogla ustanoviti preciznija lokacija izvršenja dela.

 

Krivično delo je izvršeno u noćnim uslovima, pa su neosnovani navodi žalbi, da navodno zbog prometnosti navedenog puta, ukoliko bi krivično delo zaista bilo izvršeno od strane optuženog, da bi za to postojali svedoci – očevici događaja, a kojih u ovom postupku nije bilo.

 

Pobijajući utvrđeno činjenično stanje, u žalbi i optuženog i branioca se osporava ocena iskaza svedoka ĐĐ, i način prepoznavanja optuženog kao izvršioca dela. Međutim, po nalaženju ovoga suda, iskaz pomenutog svedoka je pravilno ocenjen i u prvostepenom postupku i u žalbenom postupku, kada je utvrđeno, da je na glavnom pretresu svedok sa sigurnošću ukazao na optuženog AA kao izvršioca dela, a svojim iskazom u istrazi nije ispoljio onoliku nesigurnost, da bi ista dovela u pitanje valjanost i zakonitost izvršenog prepoznavanja, kako se neosnovano navodi u izjavljenim žalbama.

 

Pravilno je utvrđeno u drugostepenoj presudi, da pri tom ostali izvedeni dokazi upućuju upravo na optuženog kao izvršioca krivičnog dela iz tačke 1. izreke presude. Automobil pokojnog oštećenog se nalazio u pritežanju optuženog više dana nakon izvršenog krivičnog dela, vozio ga po Subotici, odlazio kod raznih majstora u cilju opravke a zatim isti i prodao, na njegovoj trenerci – nogavicama, biološkim veštačenjem DNK analizom su pronađeni tragovi krvi pokojnog DD, tragovi krvi pokojnika su pronađeni i na najlon kesama, dihtung gumi i patosnici automobila koji je optuženi imao u posedu, pa su neosnovani navodi žalbi, da su tragovi krvi pokojnika podmetnuti optuženom od strane organa gonjenja.

 

Pitanje međusobnog položaja optuženog i pokojnika prilikom zadobijanja telesnih povreda je takođe u potpunosti razjašnjeno, pa se navodi žalbi i u ovom delu pokazuju kao neosnovani, a u vezi istih je drugostepeni sud takođe pravilno ispitao prvostepenu presudu i osnovano potvrdio istu u pogledu činjeničnog stanja.

 

Drugostepena presuda je doneta bez povrede krivičnog zakona, kada je sud u potpunosti potvrdio pravnu ocenu dela iz prvostepene presude kao krivično delo teški slučajevi razbojničke krađe i razbojništva iz člana 169. stav 2. u vezi člana 168. stav 2. KZ RS i kriv. dela krađe iz člana 165. stav 1. KZ RS, koja dela je optuženi AA izvršio sa umišljajem pa su neosnovani navodi žalbe branioca optuženog da "odluka o krivici" optuženog u ranijim postupcima nije pravilno i zakonito doneta.

 

Ispitujući odluku o kazni, sud trećeg stepena nalazi, da su optuženom AA prvostepenom presudom, a koja je potvrđena drugostepenom presudom pravilno utvrđene pojedinačne kazne zatvora od 40 godina i od 6 meseci kao i osuda optuženog u smislu člana 48. OKZ na jednu kaznu zatvora u trajanju od 40 godina. Pri tom su pravilno utvrđene kao otežavajuće okolnosti da je optuženi pravnosnažno osuđen za kriv. delo razbojništva u pokušaju, što ukazuje da se radi o specijalnom povratniku (imajući u vidu i ranije držanje optuženog, kome je kao maloletniku izrečena vaspitna mera) da je tokom vršenja dela iskazao krajnju brutalnost nanošenjem povreda u predelu oka i osnovan je zaključak prvostepenog suda, da u ovom slučaju olakšavajućih okolnosti nema.

 

I po nalaženju ovoga suda, opravdano je izricanje maksimalne kazne zatvora, koja je nužna za ostvarivanje svrhe kažnjavanja propisane članom 33. OKZ, pa su žalbe branioca optuženog a optuženog lično u smislu člana 383. ZKP i zbog odluke o kazni neosnovane.

 

Iz iznetih razloga, na osnovu člana 388. ZKP, Vrhovni sud kao sud trećeg stepena odlučio je kao u izreci ove presude.

 

Predsednik veća – sudija

Janko Lazarević, s.r.

 

Zapisničar

Jolan Madaras, s.r.

 

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Mirjana Vojvodić

 

OK